ฝันกลางอากาศ

นั่งเครื่องบินระยะทางยาวๆ ทีละสิบกว่าชั่วโมง ข้ามวันเวลา มักจะเห็นพวกชาวอิสลามผู้เคร่งครัด พอถึงเวลาก็ทำละหมาด แถวๆ ทางออกฉุกเฉิน 

คนทั่วไปพอเห็นว่าเป็นอิสลาม ก็เข้าใจว่าต้องทำละหมาด ไม่เห็นเป็นของแปลก เพราะเค้าทำกันเป็นปกติ ไม่ได้เสแสร้งแกล้งทำ ทำกันแทบทุกที่ทุกคน กลายเป็นสัญลักษณ์อย่างหนึ่ง

ก็มาคิดว่าแล้วพวกเราชาวพุทธล่ะ มีไหมสัญลักษณ์  สวดมนต์ ภาวนา เป็นกิจวัตรที่ทำอย่างสม่ำเสมอ 

แม้ว่าสิ่งที่เราศรัทธา คือศรัทธาในคำสอนของพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเป็นสิ่งที่ดี ประเสริฐ การสวดมนต์เป็นเพียงส่วนหนึ่งไม่ใช่ส่วนหลักของการปฏิบัติ แต่ถ้าเราสวดมนต์ให้เป็นกิจวัตรที่ไม่มีการยกเว้น ทั้งสถานที่และเวลา  ผลโดยรวมก็น่าจะเกิดการเปลี่ยนแปลง

การสวดมนต์เป็นการทำความดีให้กับตัวเราเอง เอาใจกลับมาหาตัว ระลึกถึงคำสอนของพระพุทธองค์ และ สรรเสริญคุณความดี พร้อมๆ กับทำจิตใจที่วุ่นวายให้สงบลง ถ้าฝึกสมาธิต่อก็จะได้ผลดีได้ง่าย 

แต่การจะเห็นใครสักคน มีข้อวัตรปฏิบัติสม่ำเสมอ ก็ไม่ได้มีมากนัก 

ส่วนมากเป็นพวกทำดี แต่ไม่ชอบแสดงออก รอคอยเวลาและความพร้อม

อีกอย่างคนบ้านเรา ก็เป็นคนแปลกประหลาดที่สุดในโลกนี้ เห็นใครทำอะไร ก็ต้องนินทา ไว้ก่อน เม้าท์มอย ชม้ายชายตา ปากหูน่าตบ คนที่ตั้งใจทำความดี ถ้าใจไม่แข็งพอ ก็จะเบื่อปากหอยปากปู  อิจฉาริษยา ด่าต่อหน้าก็ไม่กล้า ก็ไปสร้างกระแสด่าลับหลัง  เพราะรู้เทคนิคที่ด่าเบาๆ แล้วมันจี๊ดเข้าไปในกระแสโลหิตและจิตใจ มันต้องปลิวตามลมมา

เรียกว่าไม่เสียแรงมาก แต่ได้ผลเกินคาด เกลียดกันจนลูกบวช 

คนทำความชั่ว มันชั่ว ฮึกเหิม นักเลง พวกนี้ก็ไม่กล้าไปยุ่งเดี๋ยวมัน เอาปากเราไปเป็นเป้าซ้อม จะยุ่ง ก็เลยไม่ค่อยไปกล้าว่ามันต่อหน้าหรือลับหลัง ไม่กล้ายุ่งนัก  

เข้าหลักทำความดี ให้เห็นเป็นปากเสีย  

ทำความเฮียให้เห็นไม่เป็นไร 

เฉยไว้เฉยไว้เดี๋ยวมันตบเอา

คนชั่ว กับ คนปากเสีย ก็เลยมีมากขึ้น มากขึ้น  แล้วถ้าคนชั่วกับปากเสีย มิกซ์กัน แล้วก็แมทช์มาก ทั้งปากเสียและชั่ว และทั้งชั่วและปากเสียด้วย ก็เลยดับเบิลทวีคูณ 

แล้วสังคมอย่างนี้จะทำอย่างไร

คนดี ที่ทำความดี ก็ต้องรวมกันทำความดีให้ดียิ่งขึ้น ทำความดีไม่ต้องอาย

ทำความดีในทุกที่ 

ทำความดีให้เป็นกิจวัตร  ไม่ว่าจะบนบก ในน้ำ บนอากาศ ถึงเวลาเราก็ทำกิจวัตรของเรา 

เสียงบ่นเสียงด่า อย่าปล่อยให้มันด่าฟรีๆ ไป  ทำความเข้าใจไปบ้าง อธิบายความจริง พร้อมทั้งสอนความดี ให้ไปติดในกมลสันดานไว้  เหมือนปลูกเมล็ดพันธุ์ความดีลงไป ปลูกไปเรื่อยๆ วันหนึ่งในอนาคต เมื่ออากาศดีน้ำถึง เมล็ดงอกงามเจริญเติบโต จิตใจที่ชั่วร้ายนั้นจะจางหายไป แม้จะใช้เวลาหน่อย แต่ก็จะได้ผล

มันขยันด่า ขยันว่า เราก็ต้องขยันกว่าในการชี้แจง สั่งสอน บอกเล่าความดี ให้ท่วมทับคำด่า

ถ้าตาต่อตา ฟันต่อฟัน หนึ่งก้อนอิฐมา สองก้อนหินไป  ก็เพิ่มปริมาณคนชั่วความชั่วในโลกนี้อีกคนคือตัวเรา

นั่งเครื่องบ่อยๆ เดี๋ยวเช้า เดี๋ยวเย็น ก็เลยเริ่มทำวัตรเช้า ทำวัตรเย็นของเราเบาๆ สวดธรรมจักร ไปด้วยแรกๆ ก็เขินๆ นิดนึง  

ก็ไม่เห็นมีใครมาว่าอะไร  เค้าน่าจะชื่นชมในใจ อันนี้คิดเอง เพราะเรื่องของเราคิดอย่างไง ก็คิดให้มันดีๆ เป็นกำลังใจครั้งต่อไป

พวกเราชาววัดพอขึ้นรถไปไกลๆ ก็เห็นสวดมนต์ นั่งสมาธิ แผ่เมตตากัน อยู่ในหมู่พวกเดียวกันไม่เป็นไร

แต่พอออกไปข้างนอก เราน่าจะสร้างสังคมใหม่ของพวกเราชาวพุทธ ด้วยการทำกิจวัตร ปฏิบัติให้จริงจัง 

สิ่งที่หลวงพ่อสอน ให้พูด ให้ทำ ให้คิด อย่างไร ก็ต้องระวังตัวในทุกขณะจิต รักษาสภาพคนธรรมกายเอาไว้ ทั้งนั่งนอนยืนเดิน ทุกที่ในโลก

ทำทาน รักษาศีล เจริญภาวนา แล้วก็ทำภาพให้สังคมเห็นเป็นปกติว่า 

คนพุทธแท้จริง ต้องทำตัวอย่างนี้ ทำใจอย่างนี้ ปฏิบัติอย่างนี้

ถ้าทำเฉพาะเรา เราก็แปลก

แต่ถ้าทุกคนทำตามคนแปลก  เราก็กลายเป็นต้นแบบที่ดีงาม

อีกหน่อย ถึงเวลานอกจากจะมี 

เวลา8:00 น.โปรดยืนตรงเคารพธงชาติแล้ว น่าจะมี 

เวลา 6:00 น.โปรดสวดมนต์ทำวัตรเช้า ...

วิ.30 กค.59

บนเครื่องบิน